عرق بولاغ اوتی :
گیاهی است علفی و پایا دارای ساقه راست که روی آن شاخه هایی است.
بیشتر ساقه آن چهار گوش است و ریشه نابجا از آن خارج می شود.
برگ هایش متناوب و دارای بریدگی زیاد، گرد یا بیضی می باشد.
نام های دیگر بولاغ اوتی :
شاهی آج، جرجیره آبی، رشاد، کرسون، به نام آب تره خوراکی، علف چشمه هم معروف است.
در بعضی کشورها جزو گیاهان محافظت شده می باشد و چیدن ساقه زیرزمینی و برگ ها و گل آن در مناطق محدودی ممکن می باشد. انواعی که گل زرد با آبی رنگ دارند هم در کنار آب ها و جاهای مرطوب می روید که خواص نوع گل سفید را ندارند.
خواص درمانی عرق بولاغ اوتی :
این گیاه محتوی مقدار زیادی ویتامین های A، C، E ، ب کمپلکس و املاح معدنی مانند ید، آهن، پتاس، سدیم و برخی آنزیم های گوارشی است.
برگ های تازه این گیاه را جمع آوری می کنند و باید دقت کرد که ریشه اش کنده نشود.
ضمنا سرشاخه های آن را قبل از گل کردن می چینند و در سایه می خشکانند و در ضمن خشک کردن بوی تندی تولید می کند که در فضای محل می پیچد.
برای ناراحتی های صفراوی و گوارشی و افزایش اشتها 2 قاشق غذاخوری خشک آن را در یک فنجان آب جوش دم کرده مصرف کنید و یا عصاره تازه 5 بار رقیق شده ی آن هم برای همین منظور مصرف می شود.
بولاغ اوتی را به عنوان پایین آورنده ی قند خون، ضد اسکوربوت قوی، ترمیم کننده ی املاح بدن، مدر، آرام کننده دردهای عصبی، اشتها آور، بر طرف کننده عوارض پوستی توصیه نموده اند.
موارد استفاده بولاغ اوتی در پزشکی سنتی ایران :
کاهش قند خون، محلل، ضد خونریزی، مدر بول و حیض، دفع سنگ کلیه، ضد تب، تصفیه کننده خون، رفع بیماری های ریه و سل و به جهت جلوگیری کننده از حاملگی استفاده می نمایند. در مصرف خانگی از برگ هایش برای تهیه سالاد تند بهاره و معطر کردن طعم سس ها و سوپ ها و تزیین غذا وهمچنین از عرق این گیاه استفاده می شود.
در مصرف این گیاه به حالت تازه و یا خشک شده نباید زیاده روی کرد، زیرا ممکن است مخاط گوارشی را تحریک کند یا برای مخاط لثه اثر نا مطلوب داشته باشد.
مقدار و دستور مصرف بولاغ اوتی :
- گیاه تازه به مقدار 40 تا 100 گرم در روز به صورت سالاد.
- گیاه خشک شده به مقدار 10 تا 20 گرم، روزی سه مرتبه به صورت دم کرده در یک فنجان
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.